بررسی تازه وزارت صحت‌عامه نشان می‌دهد که حدود ۹ درصد جمعیت کشور تمایل به خودکشی دارد. این وزارت اعلام کرده که به منظور جلوگیری از اقدام به خودکشی استراتژی ملی جلوگیری از خودکشی را برای پنج سال تدوین کرده است. دهم سپتامبر برابر با (۱۹-سنبله) به عنوان روز جهانی پیش‌گیری از خودکشی نام‌گذاری شده و اتحادیه بین‌المللی پیش‌گیری از خودکشی به مناسبت این روز برنامه آگاهی‌دهی جهانی را آغاز کرده است. آمار اتحادیه بین‌المللی پیش‌گیری از خودکشی نیز نشان می‌دهد که در سطح جهان در هر چهل ثانیه یک نفر اقدام به خودکشی می‌کند.
بی‌تردید اساس خودکُشی، ناامیدی است؛ ناامیدی از زندگی و ادامه حیات. روان‌شناسان می‌گویند که علت اغلب خودکشی به اختلال روانی نظیر افسردگی، مشکلات مالی، اختلال دوقطبی، شکست عشقی، اعتیاد به الکل، سوء مصرف دارو و… نسبت داده می‌شود. براساس آمارهای منتشر شده سالانه حدود هشت‌صد هزار تا یک میلیون نفر بر اثر خودکشی می‌میرند و این امر دهمین علت اصلی مرگ در سراسر جهان است.
بزرگان دین، بزرگ‌ترین بلا را «ناامیدی» می‌دانند، چون سرانجام ناامیدی اغلب خودکشی است. خودکشی در اسلام شدیداً نهی شده و کسانی را که مرتکب این عمل می‌شوند، اهل جهنم خوانده است. خودکشی پیامدهای زیان‌بار خانودگی و اجتماعی نیز در پی دارد. از این‌رو، مسئولان باید علت‌های اساسی خودکشی که از هر صدنفر، ۹ تن آنان به خودکشی فکر می‌کنند را پیدا کنند. برای آن چاره‌جویی نمایند و جامعه را از این فلاکت نجات دهند.
